کاهش استرس، با تماشای آنلاین رخدادهای هنری
دانشمندان مدتها استدلال کردهاند که تماشای آثار هنری، حین بازدید از موزهها و گالریها، میتواند تاثیر زیادی بر خلقوخوی، سطح استرس و رفاه افراد داشته باشد. اما آیا هنگام تماشای هنر، در فضاهای دیجیتال نیز همین پدیده اتفاق میافتد؟
به گزارش مجله هنر به نقل از مجله Frontiers in Psychology، نتایج تحقیق جدید، به رهبری دانشگاه وین اتریش نشان داده، درگیر شدن با هنر آنلاین، در واقع اثرات مثبت مشابهی دارد. به گفته کارشناسان، یک بازدید کوتاه سه دقیقهای از یک نمایشگاه آنلاین هنری یا فرهنگی، میتواند تاثیرات بسیار مثبتی بر رفاه ذهنی داشته باشد.
هنگامی که همهگیری کووید ۱۹، در سال ۲۰۲۰ آغاز شد و خانهنشینی در سراسر جهان اعمال شد، موسسات هنری و فرهنگی، از مکانهای فیزیکی خود، به اینترنت منتقل شدند. برای اولین بار در تاریخ، گالریهای هنر دیجیتال و موزههای آنلاین گسترده شدند و در کانون توجه قرار گرفتند.
محققان افزودند: گردشگریهای مجازی به وجود آمد که مردم را تشویق میکرد از روی کاناپههایشان از موزه بازدید کنند و مخاطبان برای اولین بار با هنر و فرهنگ آنلاین مواجه شدند.
این در حالی است که در دهه گذشته، محققان مطالعات مختلفی را انجام دادهاند که نشان میدهد، هنر تاثیر مثبتی بر سلامت و تندرستی دارد، مشخص نیست که آیا این تاثیرات میتوانند از تعامل با هنر آنلاین نیز پدیدار شوند یا خیر.
در این تحقیق، دانشمندان از گروهی شرکتکننده خواستند تا از چندین نمایشگاه هنری، از طریق تلفنهای هوشمند، تبلتها و رایانهها بازدید کنند و وضعیت روانشناختی و رفاه آنها را اندازهگیری کردند تا تعیین کنند تماشای هنر در اینترنت تا چه حد ممکن است مفید باشد.
نتایج نشان میدهد که حتی تماشای بسیار کوتاه هنر آنلاین میتواند، تاثیرات قابل توجهی داشته باشد. خلقوخوی شرکتکنندگان و بهزیستی ذهنی را بهبود بخشد و احساس اضطراب و تنهایی را کاهش دهد.
هرچه افراد، این هنر را معنادارتر یا زیباتر بدانند، هنگام تماشای آن احساسات مثبت بیشتری خواهند داشت و این اثرات با سایر موارد از جمله تجربیات طبیعت، یا بازدید از گالریهای هنری فیزیکی قابل مقایسه است.
این یافتهها، اهمیت هنر را بر سلامتی و رفاه نشان میدهد و مسیرهایی را برای تحقیقات و کاربردهای آینده در فضاهایی مانند بیمارستانها، اتاقهای انتظار یا مناطق روستایی که دسترسی به هنر محدود است، ارائه میکند.
نتایج این مطالعه، در مجله Frontiers in Psychology منتشر شده است.