محمدرضا ریاضی، از پژوهش‌گران به‌نام تاریخ هنر، شامگاه ۲۶ خرداد، بر اثر ایست قلبی، درگذشت.
به گزارش مجله هنر، محمدرضا ریاضی، متولد سال ۱۳۲۸، در روستای کشه دهستان طرق رود شهرستان نظنز، در استان اصفهان بود. وی در اواخر سال ۱۳۵۳، به استخدام رسمی وزارت فرهنگ و هنر درآمد و در اداره مالی – اداری مرکز باستان‌شناسی، فعالیت داشت و از سال ۱۳۵۸، به کتابخانه موزه ملی ایران منتقل شد.
استاد ریاضی، دانش‌آموخته کارشناسی و کارشناسی ارشد جغرافیا بود و در دهه ۱۳۷۰ شمسی، در دانشگاه تهران، مقطع کارشناسی ارشد باستان‌شناسی را به پایان رساند.
وی در دانشگاه‌های کشور، در حوزه‌های باستان‌شناسی، موزه‌داری، معماری و پژوهش هنر، تدریس کرده است.
او علاوه بر فعالیت‌های تحقیقاتی و پژوهشی، در حوزه تاریخ هنر و باستان‌شناسی، در کارنامه حرفه‌ای خود، سابقه ریاست کتابخانه موزه ملی ایران، عضویت در شورای پژوهشی موزه ملی ایران، نماینده سازمان میراث فرهنگی در کمیته حافظه جهانی یونسکو و تدریس تاریخ هنر ایران و جهان در دانشکده‌های هنر دانشگاه تهران، الزهرا، شهید بهشتی، بنیاد ایرانشناسی، دانشگاه هنر، مرکز آموزش عالی میرات فرهنگی و دانشگاه هنر اصفهان را دارد.
شادروان استاد محمدرضا ریاضی، بیش از ۷۰ کتاب و مقاله درباره هنر و تمدن ایران و جهان، به نگارش درآورده است.
کتاب‌های «فهرست نسخ خطی موزه ملی ایران»، «کتاب اصفهان»، «راهنمای موزه ملی ایران»، «فهرست نسخ خطی پزشکی کتابخانه‌های سازمان میراث فرهنگی»، «سیر پژوهش‌های فرانسویان در ایران»، «فرهنگ مصور اصطلاحات هنر ایران»، «ترجمه کتاب طرح‌های اسلامی»، کتاب «طرح‌ها و نقوش پارچه‌ها و لباس‌های ساسانی»، «آثارخانه در ایران»، «فرهنگ مصور نگاره‌های ورزشی» و «تاریخ هنر جهان» از جمله آثار این نویسنده و پژوهشگر است.
یاد کلاس‌های پرخاطره ایشان در ۴ دهه گذشته، همیشه همراه دانشجویان گرافیک، خواهد بود.
