● محل تـولد: تهـران
● درگـذشت: ۲۵ دی ۱۳۸۸ در تهران
زندگی‌نامه، آثـار و سوابق هنری
وی در تهران، محله باغ صبا، خیابان ملک، کوچه جلالی به دنیا آمد. پدرش ابراهیم خان، مهندس کشاورزی و مادرش مهری اعلم بود. علاوه بر برادر دوقلویش اسفندیار، دو برادر ناتنی نیز دارد که حاصل ازدواج ابراهیم خان با اشرف السادات هدایت، خواهر صادق هدایت، هستند: بیژن، بعدها شاعری مشهور شد و مهرداد برای ادامه تحصیل در رشته روان شناسی برای همیشه به آمریکا رفت. شادروان بهمن جلالی، در سال۱۳۳۰، با ورود به دبستان منوچهری، که بعدها در محل این مدرسه، دانشکده پلی تکنیک ساخته شد، تحصیلات دبستان خود را آغاز کرد و سال آخر را نیز در دبیرستان مزین الدوله، واقع در خیابان بهار شمالی به پایان رساند. وی در سال ۱۳۳۶، تحصیلات متوسطه را در دبیرستان قریب در خیابان سعدی شروع کرد و دیپلم متوسطه را در رشته طبیعی از دبیرستان سخن، در محله باغ صبا گرفت. خانواده جلالی در این سال‌ها در خیابان سلیم، پایین‌تر از سه‌راه زندان در جاده قدیم شمیران (خیابان دکتر شریعتی) و سپس در خیابان بهار شمالی، خیابان مزین الدوله سکونت داشتند. جلالی، در سال ۱۳۴۴ در کنکور دانشگاه ملی ایران و در دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی پذیرفته شد و به دانشگاه راه یافت. او تحصیلاتش را در رشته اقتصاد به پایان رساند. واقعه مهم زندگی وی، یعنی ورود به دنیای عکاسی، در این زمان بوقوع پیوست و او که قبلاً از طریق اقوام مادری با دوربین عکاسی آشنایی پیدا کرده است در همراهی با دانشجویان معماری در سفرهای دانشجویی به عکاسی علاقه‌مند می‌شود و پیگیرانه و جدی به آن می‌پردازد. وی عکاسی را به صورت تجربی آموخت. جلالی در سال ۱۳۴۸، زندگی مستقل از خانواده را با سکونت در عمارت کوچکی در باغی متعلق به یکی از اقوام مادری، در خیابان سعدآباد در تجریش آغاز کرد.
وی در سال ۱۳۴۹، در مسابقه عکس جوان آماتور در جشن فرهنگ و هنر شرکت و نمایشگاهی از عکس‌های وی در موزه ایران باستان برپا و یکی از عکس‌های او برنده جایزه شد. در این زمان، اولین عکس او در شماره پنجم مجله هفتگی تماشا چاپ شد، که مقدمه‌ای برای همکاری درازمدت با این مجله به صورت قراردادی بود. وی نمایشگاه انفرادی خود در کاخ مرکزی جوانان، واقع در محل جاده قدیم، بالا‌تر از سه‌راه ضرابخانه را یرپا کرد و در همین ایام با رعنا جوادی آشنا شد. در این سال، تصاویر تهیه شده توسط وی از ماهیگیران شمال، بسیار مورد توجه قرار گرفت. در سال ۱۳۵۰، نمایشگاه انفرادی دیگر او در گالری قندریز، خیابان آناتول فرانس (خیابان دانشگاه) برپا و عکاسی از نمایش‌های کارگاه نمایش و تئا‌تر شهر که در مجله تماشا چاپ شدند را به انجام رساند. جلالی عکاسی از صحنه‌های نمایش را تا سال ۱۳۵۷ ادامه داد. پروژه اولین عکس‌برداری از منزل صادق هدایت و چاپ آنها در مجله تماشا و پیشنهاد تبدیل این خانه به موزهای برای نویسنده بزرگ ایران در این سال انجام شد. وی در سال ۱۳۵۲، به خدمت سربازی در نیروی هوایی رفت. در سال ۱۳۵۳، دومین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری زروان، واقع در خیابان کاخ شمالی (فلسطین فعلی) برپا کرد. در سال ۱۳۵۴، ضمن سفر به انگلستان، در مدرسه عکاسی جان ویکرز تحصیل کرد و یه عضویت پرافتخار در انجمن سلطنتی عکاسان انگلستان نایل آمد. بهمن جلالی در همین سال با رعنا جوادی ازدواج کرد. او در سال ۱۳۵۵، با ورود اسد بهروزان، ایرانشناس سرشناس به ایران بازگشت و در پروژه‌ای با او به همکاری پرداخت و در همین سال، در مجله تماشا، متعلق به رادیو و تلویزیون ایران، با قباد شیوا گرافیست سرشناس به همکاری پرداخت و مدیریت بخش عکاسی مجله تماشا را بر عهده گرفت. وی دوباره از منزل بازسازی شده صادق هدایت، که قرار بود به عنوان موزه مورد بهره برداری قرار گیرد عکس‌برداری کرد.
در سال ۱۳۵۶، در آپارتمانی در خیابان کاخ (فلسطین)، خیابان سزاوار اقامت یافت و همچنین سفر خود به هفت کشور آفریقایی و عکاسی از آثار هنری آفریقا را نیز آغاز کرد. پس از بازگشت، برپایی نمایشگاه هنر آفریقای سیاه در باغ فردوس و انتشار کتابی به همین نام، پیامد سفر ذکر شده بود. در اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۷، عکس‌های رنگی سفر لندن را در گالری شهر، واقع در خیابان بزرگمهر به نمایش گذاشت. او در این سال، در خانه‌ای در خیابان ملک رحل اقامت افکند و تا پایان عمر در همان خانه سکونت داشت. استاد بهمن جلالی، در عکاسی از رویدادهای خیابانی روزهای انقلاب در این سال حضور فعال داشت. او در نمایشگاهی از این عکس‌ها به همراه عکس‌های رعنا جوادی و…در دانشگاه فارابی، در خیابان وزرا (محل فعلی مرکز نشر دانشگاهی) شرکت داشت. پس از چند روز به منظور بیش تر دیده شدن، این عکس‌ها، همراه با عکس‌های مریم زندی، هادی هراجی، شهرام گلپریان و محمود رمضانی؛ با عنوان گزارشی از انقلاب، در دانشکده هنرهای زیبا به نمایش درآمدند که در هفته آخر اسفند این سال، با استقبال بی‌نظیری روبه‌رو شدند. جلالی بعدها درباره آن روزها می گوید: اتفاقی جلوی چشمان می افتاد که فقط در کتاب‌ها در مورد آن خوانده بودیم؛ چیزهایی مثل انقلاب اکتبر (انقلاب روسیه) یا انقلاب کوبا. انقلاب به قدری عجیب و جذاب بود که می‌خواستیم هر تکه آن را بخوریم. برای ما که در دوره خود هیچ اتفاقی را ندیده بودیم خیلی تازه بود. عکاسی از این اتفاقات هم لذت داشت. حتی از خطری هم که وجود داشت لذت می‌بردیم. دوست داشتیم جلوتر از همه باشیم و همیشه فکر می‌کردیم که ممکن است همه افراد تیر بخورند ولی چون ما عکاسی می‌کردیم تیر نمی‌خوریم. همه عکاس‌ها این جوری فکر می‌کردند.
شادروان جلالی، در سال ۱۳۵۸، یک نمایشگاه عکس تحت عنوان: گزارشی از انقلاب، در کوی نهم آبان در جنوب شهر تهران را برپا کرد. وی همکاری خود با مجله سروش را که به جای تماشا منتشر شد را ادامه داد. کتاب روزهای خون، روزهای آتش، با عکس‌های بیش تری از بهمن جلالی و هم چنین عکس‌های رعنا جوادی، هادی هراچی، محمود محمدی و بهروز شهیدی در این زمان منتشر شد. انتشارات زمینه، علاوه بر این، کتاب‌های آشپزی بدون گوشت و آشپزی آسان را نیز منتشر کرد که عکس‌های آن، توسط جلالی تهیه شده بود. برپایی نمایشگاهی از عکس‌های کتاب روزهای خون، روزهای آتش در فستیوال فیلم تامپره در فنلاند، به همت حسن تهرانی و تکرار آن در کشورهای چکسلواکی و آمریکا، از دستاوردهای تصاویر گویا و فاخر شادروان جلالی بود. همچین در این سال، به همت استاد جلالی، رشته عکاسی در مدرسه عالی تلویزیون و سینما (دانشکده صدا و سیما) راه‌اندازی شد. در سال ۱۳۵۹، او رفتن به مناطق جنگی و عکاسی از وقایع جنگ تحمیلی را آغاز کرد که حضور پیگیر وی، تا پایان جنگ ادامه یافت. در سال ۱۳۶۰، اولین کتاب عکس درباره جنگ با عنوان: آبادان که می‌جنگد، در فروردین ماه با عکس‌های جلالی، توسط انتشارات زمینه منتشر شد که به زودی به چاپ دوم رسید و متاسفانه دیگر هیچ گاه مجوز چاپ نیافت. استاد جلالی، با همکاری گلی و کریم امامی، در بهمن ماه این سال، کتاب عکاسی سیاه و سفید، راهنمای ظهور فیلم و چاپ عکس را منتشر کرد. با همت استاد، در سال ۱۳۶۱، کناب های: خرمشهر، توسط انتشارات سروش و کتاب پنج نگاه به خاک، شامل مجموعه عکس، به همراه عکس‌های مهدی خوانساری، یحیی دهقانپور، مهشید فرهمند و کریم امامی، توسط انتشارات زمینه منتشر شد.
در سال ۱۳۶۲، عکس‌هایی از جلالی در مجموعه کتاب‌های جنگ تحمیلی، دفاع در برابر تجاوز، از انتشارات ستاد تبلیغات جنگ و چاپ مکرر بعضی عکس‌های او به صورت پوستر یا در اغلب مجموعه‌های تصویری دیگری درباره جنگ، منتشر شدند. در سال ۱۳۶۳، ضمن ساخت خانه‌ای کوچک در منظقه کلاردشت در شمال ایران، تا پایان عمر، از هر فرصتی برای رفتن به آنجا استفاده می‌کرد. جلالی در این سال، جهت تهیه گزارش مصور برای مجله سروش، به نیکاراگوئه سفر کرد و از انقلاب ساندنیست ها در آن کشور عکاسی کرد. مجموعه انیمیشن: علی کوچولو، در سال ۱۳۶۴ تهیه شد و عکاسی از قسمت اول آن را استاد جلالی انجام داد که در ادامه ۲۹ قسمت دیگر آن را رعنا جوادی عکاسی کرد. در پی بروز بیماری شدید کلیه، شادروان جلالی جهت عمل جراحی به آلمان عزیمت کرد و متاسفانه یک کلیه خود را از دست داد. وی هم چنان به عکاسی از مناطق جنگی ادامه داد. همکاری با انجمن سینمای جوان و مشارکت در راه‌اندازی مجله عکس، سفر به شهرهای مختلف برای آموزش، سخنرانی و داوری جشنواره‌های گوناگون که تا پایان عمر او ادامه پیدا کرد، در این سال انجام شد. او در این سال، با همکاری وازریک درساهاکیان، کتاب: عکاسان و عکاسی را توسط انتشارات سروش منتشر کرد. استاد بهمن جلالی، در سال ۱۳۶۵، تدریس در دانشگاه تهران را شروع و با همکاری رعنا جوادی، کتاب: باغ مصور عکاسی را توسط انتشارات سروش منتشر کرد. در سال ۱۳۶۷، بهمن جلالی همکاری با پروژه کتاب ایران را شروع کرد و طی سال‌ها صرف وقت، و رفتن به گوشه و کنار ایران، مسئولیت تهیه عکس‌های کتاب را برعهده گرفت. تا این زمان، تنها کتاب نفیس مصور درباره ایران، کتاب ایران پل فیروزه، از انتشارات وزارت اطلاعات و جهانگردی در ۱۳۵۷ بود که با عکس‌های یک عکاس ایتالیایی، رودلف بنی، منتشر شده بود. جلالی، با هدف حفظ شیشه‌های فرسوده و آسیب دیده عکس‌های آلبومخانه گلستان و تهیه نسخه‌های منتشر شده از آنها، کار در آلبومخانه کاخ موزه گلستان را در این سال شروع کرد.
در سال ۱۳۶۹، برای اولین بار پس از انقلاب، تعدادی پوستر ایرانگردی با عکس‌های جلالی به چاپ رسید. این پروژه آغاز همکاری با دفتر پژوهشهای فرهنگی است که تا پایان عمر او استمرار می‌یابد. وی در سال ۱۳۷۰، سرانجام به استخدام رسمی مجله سروش در آمد. انتشار کتاب: ایران سرزمین نور و رنگ،به زبان انگلیسی، توسط دفتر پژوهشهای فرهنگی، از دستاوردهای با ارزش آن سال بود. استاد بهمن جلالی، در سال ۱۳۷۲، تدریس در دانشگاه آزاد اسلامی را آغاز کرد. در سال ۱۳۷۳، باتفاق رعنا جوادی و محمدحسن خوشنویس، مدیر دفتر پژوهشهای فرهنگی، موزه عکس را برپا کرد. کتاب عکاسی سیاه و سفید، توسط دفتر پژوهشهای فرهنگی، نیز تجدید چاپ یافت. در این سال، شادروان کاوه گلستان، عکاس و ژورنالیست معروف، مصاحبه‌ای ویدیویی با بهمن جلالی درباره عکاسی تهیه کرد. برگزاری نمایشگاه عکس مقایسه ای با عنوان: تهران ۵٧ تهران ٧٣، در نگارخانه خانه عکاسان ایران در دوره مدیریت احمد ناطقی، در این سال برگزار شد. عکسخانه شهر، موزه عکس ایران، به همت زنده‌یاد چلالی، در سال ۱۳۷۴ افتتاح شد. در این سال مدیریت تهیه عکس‌های کتاب: تهران در یک نگاه، از انتشارات شهرداری تهران، بر عهده بهمن جلالی بود. وی در این سال، داوری جشنواره عکس یونسکو در ژاپن را نیز بر عهده داشت. او در سال ۱۳۷۵، از مجله سروش بازنشسته شد. وی در سال ۱۳۷۶، به دلیل اختلاف نظر در مورد مسائل مدیریتی، همراه با دیگر اعضای هیئت مؤسس عکسخانه شهر، از همکاری با عکسخانه کناره‌گیری کرد. در این سال، نمایشگاه از خاک، با خاک، در خاک را دانشگاه هامبورگ، آلمان برپا کرد. او در این سال، در دفتر کار خصوصی‌اش در خیابان میرزای شیرازی مستقر شد.
عکسنامه، فصلنامه تخصصی عکس، از انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، با مدیر مسئولی رعنا جوادی و به صاحب امتیازی دفتر پژوهشهای فرهنگی، گروه عکس و مطالعات تصویری در سال ۱۳۷۷ منتشر شد و بهمن جلالی سردبیر و عضو شورای سردبیری آن فصلنامه بود. در این سال، به همت وی، مجموعه‌ای از عکس‌های دوره قاجار با عنوان: گنج پیدا، از طرف دفتر پژوهشهای فرهنگی و سازمان میراث فرهنگی کشور منتشر شد. او در این سال، سرگرم کار بر روی کلاژهای قاجاری بود. وی در پیشگفتار کتاب: گنج پیدا (که در واقع کتاب چاپ شده از همان نگاتیوهای مکشوفه و نگاتیوهای آلبوم خانه است) دوره عکاسی که از حدود سال های ۱۲۶۰ هجری قمری در ایام سلطنت ناصرالدین شاه شروع و تا دوران کوتاه سلطنت احمدشاه ادامه داشت را «دوران طلایی» عکاسی ایران می‌نامد. دوره‌ای که مردانی با علاقه‌مندی، کوشش و زحمت بسیار، با دوربین‌های بزرگ و سنگین، به وسیله شیشه‌های حساس، شکننده و بسیار کند از هر چه توانستند عکس گرفتند و مراحل ظهور و چاپ عکس را که استادکاری ظرافت، مهارت و دقت بسیار طلب می‌کرد طی کردند. آنها دوربین و وسایل خود را در مراسم رسمی، شکار ییلاق و روبه روی ابنیه تاریخی و مردم عادی قرار دارند و هزاران سند مهم و معتبر را از دوره خود ثبت کردند که بی‌شک می‌توان آن را مهمترین اسناد تصویری دوره‌ای معین از تاریخ ایران دانست. عکس‌های آن دوران اطلاعات بسیار مهمی را در خود حفظ کرده‌اند: لباس ها، معماری، مراسم، چهره‌ها، نوع خانه‌ها، شوخی‌ها و بسیاری اطلاعات دیگر. جدا از ارزش‌های مستند، عکس‌های دوره قاجار دیدی ناب، خلاق و هنرمندانه را نشان می‌دهند که بدون هیچ پشتوانه تصویری از قبل به وجود آمده‌اند. برش‌های کناره عکس‌ها، ترکیب‌بندی تصویرها، حالت‌ها و استفاده از وسایل زندگی مثل صندلی، میز و گلدان‌های شمعدانی و همچنین پس زمینه‌هایی را که زاییده خلاقیت عکاسان آن دوره بوده است می‌توان در این زمره به شمار آورد. در سال ۱۳۷۸، کتاب: ایران، ماحصل زحمات بهمن جلالی، توسط سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شد و در سال ۱۳۸۰ نیز به چاپ دوم رسید.
در سال ۱۳۷۹، استاد بهمن جلالی، تدریس در دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را آغاز کرد و دفتر کار خصوصی خود را نیز به خیابان امیراتابک، کوچه نظامی منتقل کرد. نمایشگاه انفرادی در سال ۱۳۸۰، با عنوان تصویر خیال و با محتوای: کلاژهای قاجاری، در گالری اثر، واقع در درکه، خیابان شهید احمدپور، توسط بهمن جلالی برپا شد. در همان سال، نمایشگاه گروهی همراه با تعدادی از شاگردانش با موضوع متل قو در گالری هفت ثمر، خیابان مطهری، خیابان دریای نور، به اجرا درآمد. آغاز همکاری با گالری راه ابریشم، ابتدا در خیابان آفریقا و بعد در خیابان فرمانیه، که تا پایان عمر وی ادامه یافت، و همچنین شرکت در نمایشگاه گروهی: نگاه ایرانی در پاریس و نمایشگاه گروهی با همکاری موزه هنرهای معاصر تهران با عنوان: نظری به ایران، در جشنواره فیلم تسالونیکی در کشور یونان، از دستاوردهای کاری آن سال بود. در سال ۱۳۸۲، نمایشگاه انفرادی در گالری راه ابریشم با عنوان تصویر خیال برگزار شد. همچنین نمایشگاه انفرادی در گالری آو و شرکت در نمایشگاه گروهی در گالری برونئی، لندن، با عنوان دوازده سفر عکاسانه، ایران در قرن بیست و یکم، از دیگر فعالیت‌های وی در سال سال ۱۳۸۲ بود. در سال ۱۳۸۳، بهمن جلالی، در نمایشگاه گروهی با عنوان: نقره ایرانی در گالری کا‌ترین ئینش، در ایالت مینه‌سوتا در آمریکا، و همچنین تکرار آن در شهرهای دیگر آمریکا حضور داشت. از دیگر فعالیت های او در این سال، شرکت در نمایشگاه گروهی با عنوان رودررو، در هتل فرمانت در امارات متحده عربی، شهر دبی؛ شرکت در نمایشگاه گروهی گالری راه ابریشم در پاریس فتو، شرکت در نمایشگاه گروهی در مجلس اروپا در شهرداری بروکسل. و همچنین سخنرانی در گالری راه ابریشم درباره تاریخ عکاسی ایران بود. بهمن جلالی، در سال ۱۳۸۴، به آخرین دفتر کارش در خیابان قائم مقام، کوچه یکم نقل مکان کرد. آغاز تدریس در کلاس‌های آموزشی ماه مهر؛ شرکت در دی فتو، سن سباستیان، در کشور اسپانیا، شرکت در فتو لندن در انگلستان؛ برگزاری اسلایدشو از عکس‌های انقلاب و جنگ، با همکاری رعنا جوادی، در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند مارسی، در فرانسه، شرکت در نمایشگاه گروهی در گالری بودیون لبون، در شهر پاریس با عنوان ایران…تهران…هفت عکاس معاصر، شرکت در نمایشگاه گروهی در گالری تردلاین، در دبی با عنوان ورای سیاه؛ اسلایدشو از عکس‌های انقلاب و جنگ در موزه نانت در فرانسه، که منجر به خرید تعدادی از عکس‌های مجموعه تصویر خیال جلالی از طرف موزه شد و همچنین اسلایدشو از عکس‌های انقلاب و جنگ در برنامه آخر هفته، خاورمیانه، در اچ.ای.یو در شهر برلین در کشور آلمان، از دستاوردهای فعالیت وی در سال ۱۳۸۴ بود.
اهم فعالیت های شادروان استاد بهمن جلالی، در سال ۱۳۸۵ عبارت بودند از: اسلایدشو از عکس‌های انقلاب و جنگ در پنجاه و دومین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه اوبرهازن، شرکت در نمایشگاه گروهی عکس در موزه بریتانیا در شهر لندن، با عنوان: کلمه در هنر؛ شرکت در نمایشگاه گروهی در موزه هنرهای معاصر تهران، با عنوان: پنجره نقره‌ای؛ شرکت در نمایشگاه گالری نسیم، در بوداپست مجارستان، با عنوان: نورهای ابریشمی؛ شرکت در نمایشگاه گروهی در گالری گلدکوست سیتی آرت، در شهرهای مختلف استرالیا با عنوان: ای ایران. در سال ۱۳۸۶، وی در یک نمایشگاه گروهی در گالری راه ابریشم در تهران شرکت داشت. در این سال، نمایشگاهی بزرگ از آثار جلالی، در بنیاد تاپیس شهر بارسلون اسپانیا برگزار شد که مورد توجه قرار گرفت. جلالی این نمایشگاه را مهمترین اتفاق زندگی خود پس از چهل سال عکاسی می‌دانست. کتاب: بهمن جلالی، توسط بنیاد آنتونی تاپیس انتشار یافت. در این سال وی، نمایشگاه انفرادی در گالری راه ابریشم با عنوان به احترام تاریخ ۱۶۵ ساله عکاسی ایران را برپا کرد. از دیگر فعالیت‌های ایشان در این سال می توان به: تکرار نمایشگاه کلمه در هنر در دبی؛ برگزاری اسلایدشو از عکس‌های انقلاب و جنگ در همایش مشق شب، اشکال الوان، در بیروت لبنان و سخنرانی جلالی در این گردهمایی درباره تاریخ عکاسی ایران؛ شرکت در نمایشگاه گروهی شیر، زیر رنگین کمان در شهر آتن در کشور یونان، شرکت در نمایشگاه گروهی سنت‌های زنده در کاخ ملکه، در شهرکابل افغانستان و همچنین تهیه تعدادی عکس با موضوع مناظر شهری اشاره کرد.
پیرو نمایش فیلم مستند: عکس ناتمام درباره بهمن جلالی، در سال ۱۳۸۷، جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم مستند از جشنواره بین المللی فیلم فجر را نصیب آن کرد. سال ۱۳۸۸، سال اندوه‌بار فقدان و درگذشت استاد گرانقدر عکاسی، شادروان بهمن جلالی بود. فعالیت های وی و وقایع سال پایانی عمرش عبارت بودند از: شرکت در پیش همایش عکاسی قاجار در فرهنگستان هنر تهران، به دعوت محمدرضا طهماسب پور و ایراد سخنرانی پیرامون لزوم توجه به تاریخ عکاسی کشور و نگهداری از مجموعه های قدیمی مانده از عکاسخانه ها، برپایی نمایشگاه انفرادی با خاک، گالری راه ابریشم، تهران؛ شرکت در نمایشگاه گروهی در بینیال ونیز، ایتالیا با عنوان دیوان شرق – غرب؛ گزینشگر و شرکت کننده در نمایشگاه ۱۶۵ سال عکاسی ایران به کوشش گالری راه ابریشم در موزه که برانلی پاریس؛ شرکت در نمایشگاه گروهی پاریس فتو، شرکت در میزگرد انستیتوی جهان عرب به دعوت پاریس فتو درباره عکاسی ایران؛ نمایشگاه گروهی در گالری سلطان کویت با عنوان حقایق افشاگر؛ برگزاری نمایشگاه مروری بر آثار چهل سال عکاسی بهمن جلالی، در مرکز هنری شهر گراتس در اتریش به دعوت مجله کامرا استریا؛ در این سال خبر اعطای جایزه بین‌المللی عکس اسپکتروم به جلالی از طرف بنیاد نیدرزاکسن، هانوور آلمان، اعلام می‌شود و او در مصاحبه مطبوعاتی مربوط به جایزه شرکت می‌کند. بهمن جلالی در شهریور ماه به برلین سفر کرده و توانست ۱۲۵ اسلاید و عکس‌هایی از اشغال خرمشهر و هشت سال دفاع مقدس را در برلین به نمایش بگذارد و فیلمی ۱۲ دقیقه‌ای را نیز در فستیوال فیلم و عکس مستند برلین عرضه کند. او در این «اسلایدشو» که نام: روایت شهری که بود را انتخاب کرده، چگونگی اشغال این شهر را نشان داد. موزه بریتانیا اثری از مجموعه تصویر خیال را خریداری می‌کند و اکنون دو اثر از جلالی در موزه بریتانیا هستند.
در اواخر آذر ماه سال ۱۳۸۸، نشانه‌های بیماری سرطان لوزالمعده در وی نمودار شد و بصورت سریع پیشرفت کرد. متاسفانه سفر دو هفته‌ای جهت درمان و معالجه به آلمان، بی‌فایده بود. استاد بهمن جلالی، پنجشنبه ۲۴ دی ماه ار سفر ذکر شده بازگشت و در روز بعد، در ساعت سه و پانزده دقیقه جمعه ۲۵ دی ماه، در بیمارستان تهران کلینیک، چشم از جهان فرو بست. پیکر وی در ۲۷ دی ماه ۱۳۸۸، در قطعه هنرمندان، بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
او نه تنها به عنوان یک عکاس برجسته، بلکه به عنوان یک محقق و مدرس عکاسی در طی سالهای متمادی در ایران فعالیت کرد و نقش موثری در نسل نوین عکاسان ایرانی داشت. تدریس در دانشگاه های هنر، تهران، آزاد، شاهد، خبر، صدا و سیما، استاد راهنما و داور بسیاری از رساله های دانشجویی دانشجویان عکاسی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و برگزاری بیش از ۵۰ دوره نمایشگاه عکس در کشورهای: ایران، فرانسه، آلمان، مجارستان، چکسلواکی سابق، فنلاند، اسپانیا، دریافت لوح تقدیر از انجمن عکاسان مطبوعات ایران، به عنوان عکاس انقلاب در سی امین سالگرد انقلاب اسلامی، تهران، از فعالیت بیشمار زنده‌یاد بهمن جلالی بود.
کتاب‌ها
۱۳۵۶ – هنر آفریقای سیاه – انتشارات سروش
۱۳۵۷ – روزهای خون، روزهای آتش – انتشارات زمینه
۱۳۶۰ – آبادان که می‌جنگد – انتشارات زمینه
۱۳۶۰ – عکاسی سیاه و سفید، با همکاری کرم امامی و گلی امامی – انتشارات زمینه
۱۳۶۱ – خرمشهر – انتشارات سروش
۱۳۶۱ – عکاسان و عکاسی، با همکاری وازریک درساهاکیان – انتشارات سروش
۱۳۶۴ – باغ مصور عکاسی، با همکاری رعنا جوادی – انتشارات سروش
۱۳۷۰ – ایران سرزمین نور و رنگ، به زبان انگلیسی – انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی
۱۳۷۷ – گنج پیدا، مجموعه‌ای از عکس‌های آلبوم خانه کاخ گلستان – انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی
۱۳۸۶ – بهمن جلالی، (مجموعه آثار)، به زبان انگلیسی و اسپانیایی – بنیاد آنتونی تاپیس، اسپانیا
